Food is good

Hi y'all! Het is alweer een tijd geleden sinds mijn vorige reisverhaal. Ik maak zoveel dingen mee dat ik het lastig vind om erover te schrijven. Ik weet niet zo goed waar ik moet beginnen. Bij deze doe ik toch maar een poging. 
Ik ben zo onderhand langer dan een maand in de Verenigde Staten. Nog steeds heb ik het erg naar mijn zin. Ik begin steeds meer te wennen aan de dagelijkse gang van zaken. Zo weet ik onderhand waar ik mijn hostkind allemaal heen moet brengen en waar ik goedkoop eten kan scoren. Ook voel ik me meer thuis 'on the road'. Voor elk wissewasje moet de auto worden gepakt. Lopen kan niet, want alles is daar net te ver weg voor. Ik heb hier wel een fiets(je), maar die is alleen voor recreatie. Ik rijd hier alleen mee door de woonwijk met mijn hostkind. Ik durf het niet aan om de grote weg op te gaan met deze fiets. Er zijn namelijk geen fietspaden in mijn omgeving. Bovendien is het heuvelachtiger dan thuis en is het veel te koud (de wind is echt heel erg guur). Dus ja, ik rijd elke dag in mijn auto. Ik heb nu zelfs in grote steden gereden. Papa, jij vond het maar niks als ik in Amsterdam zou rijden, nou je moet maar niet zien hoe het er aan toe gaat in de grote steden hier. Amsterdam is een eitje vergeleken met het verkeer in de grote steden hier. Zo ontbreekt de markering regelmatig, zijn er gigantische gaten in de weg (ik overdrijf echt niet, I promise) en wegen komen opeens samen zonder waarschuwing. Bovendien moet je tol betalen. Er zijn twee opties hoe je dat kan doen. Of met cash, of met een speciale pas die je aan je voorruit hebt hangen. Die wordt dan gescand en je kan doorrijden. Maarja die pas heb ik dus niet. Ik heb dus altijd contant geld op zak voor het geval dat ik per ongelijk tol moet betalen. Ik kan op mijn telefoon instellen dat ik deze wegen wil vermijden, maar alsnog kom ik regelmatig bij de tolpoortjes terecht omdat ik vrij vaak mijn afslagen mis. Deze afslagen zijn namelijk nogal anders dan de Nederlandse afslagen. Zo kwam ik per ongelijk in New York City uit en moest ik $15 betalen om over een brug te gaan waar ik helemaal niet over heen wilde. Maar ja, ik mag ook niet midden op de weg omdraaien. Nouja, ik had wel een mooi uitzicht vanaf de brug...
Ik kreeg een aantal vragen hoe het gaat met het eten hier. Guess what? Dit is mijn favoriete onderwerp om over te praten, haha! Ik zal wat foto's toevoegen van het eten dat ik heb gehad. (Ja ik maak foto's van eten, ik vind het buitengewoon fascinerend.)

Ik kan je vertellen, het eten is nogal anders hier. Maar het verschilt ook erg per gezin. Mijn gezin doet wel aan avondeten gelukkig, maar in ieder geval geen gekookte aardappels met groente en een stukje vlees. Ik heb geluk, want mijn hostmoeder houdt erg van koken. Op zondag duikt ze vaak de keuken in en maakt grote porties eten. De rest van de week eten we zo'n beetje de 'leftovers'. Men is niet zo gewend om groente en fruit te eten. Er wordt veel 'processed food'  gegeten. Dat betekent dus veel suiker en zout. Nu moet ik zeggen dat ik thuis in Nederland ook niet heel erg gezond at. Ik at best veel suiker. Dus mijn lichaam is hier wel aan gewend. Maar ik at wel regelmatig fruit. Hier dus niet. Ik heb dan ook veel last gehad van mijn buik. Dat gaat gelukkig nu een stuk beter. Ik probeer wel fruit te eten en gezondere keuzes te maken. Dit vind ik best lastig, want het ongezonde eten hier is zo ontzettend lekker. Ik ben regelmatig te vinden bij Dunkin Donuts. Dit zijn verrukkelijke donuts voor heel goedkoop.

Bovendien wil mijn kind vaak naar Mac Donald's of andere fastfood ketens. Het is heel normaal om doordeweeks fastfood te eten hier. 'No big deal'. Ik heb een creditcard van mijn hostparents en daar betaal ik dit soort dingen dan mee. De porties zijn ook gigantisch groot. Ik merk wel dat ik nu steeds meer op kan, mijn maag is aan het oprekken denk ik...

Ook ga ik regelmatig naar de IHOP met mijn favoriete aupair hier, Danielle. IHOP staat voor International House Of Pancakes. Dit was al mijn favoriete restaurant toen ik hier in 2015-2016 met Corine was. En nu ben ik nog steeds een 'big fan'.

Danielle is een Nederlandse aupair die 30 minuten bij mij vandaan woont. Toen ik nog in Nederland was, had ze contact met mij opgenomen via Facebook. Sinds mijn aankomst hier, spreken we zeer regelmatig af. Ik ben hier echt heel blij mee, want het is heerlijk om even lekker Nederlands te praten en samen te lachen om de 'crazy Americans'.
Ik ga nu maar weer stoppen met schrijven, want mijn hostkind is bijna klaar met zijn bijles. Dank jullie wel allemaal voor de super lieve en leuke reacties. Ik vind het erg leuk om ze te lezen. Als jullie vragen hebben hoor ik het graag, dan heb ik weer input voor mijn volgende reisverslagen. Thanks for reading!