Living the Aupair life

Hello there! Bij deze weer een update van mij. In mijn vorige reisverhaal ben ik geëindigd met de aankomst bij mijn hostfamilie. Ik ben nu bijna twee weken bij het gezin, dus ik kan zo ongeveer vertellen hoe een normale week voor mij eruit ziet. De familie woont in een vrij normaal huis. Onze straat is groot en er staan veel grote huizen. Elk huis ziet er anders uit en elk huis heeft een eigen oprijlaan. Je kan veel dieren spotten, omdat er veel bos in de buurt is. Zo zie ik de hele dag door (grote) eekhoorns. Ook ben ik al een hert en een wasbeer tegengekomen. Die staken over terwijl ik bij mijn hostvader in de auto zat. Afgelopen vrijdag was ik samen met mijn hostmoeder in de woonkamer toen er opeens twee wolven door de straat renden! Ik schrok me kapot en m'n hostmoeder belde meteen de politie. (Men belt de politie om de haverklap. Geluidsoverlast? Bel de politie! Wild dier in de straat? Bel de politie!) Mijn hostmoeder vertelde dat dit niet normaal was en dat ook zij nog nooit wolven voorbij heeft zien komen. De politie stelde haar gerust en vertelde dat als ze te dichtbij kwamen, ze met een lepel op een pan moest slaan. (Die pan en lepel heb je natuurlijk ook bij de hand als er een wolf voorbij komt en je bent alleen buiten...) Maar goed, no worries. Ik heb een eigen kamer en een eigen badkamer. Ik zal foto's bijvoegen die ik de eerste dag heb gemaakt. Ik ben heel blij met mijn kamer. Het is heerlijk groot en ik kan me er goed in terugtrekken als ik alleen wil zijn.

Mijn hostmoeder is erg aardig voor mij. Toen ze de badkamer liet zien, zag ze dat ik eigenlijk te groot was om onder de douchekop te passen. (Douchekoppen zitten aan de muur vast en je kan ze niet los in de hand nemen) Daarom zijn we maar gelijk de dag erna naar de winkel geweest om een douchekop te kopen die ik in mijn hand kan houden. Dat is wel zo fijn. ;) De eerste paar dagen heeft mijn hostmoeder mij ingewerkt. Ze liet me zien waar alles was, vertelde mij wat de planning is en wat het kind onder andere eet. We hebben het heel gezellig gehad die eerste paar dagen. Zo gingen we bijvoorbeeld bagels eten voor het ontbijt of lekker mexicaans lunchen. Tijdens deze maaltijden vroeg ik zoveel mogelijk. Verder hebben we een bankrekening geopend, een iPhone gekocht (heb dus nu een Amerikaans nummer), gingen we samen naar de supermarkt om producten in te slaan die ik lekker vind en heb ik geoefend met autorijden. Kortom, ik voelde me erg welkom! Ik heb hier dus een eigen auto. En het is een prachtding! Voor de belangstellenden: het is een Nissan Maxima Platinum. Ik voel me echt heel wat als ik in dat ding rondrijd. Hij heeft veel interessante knopjes aan de binnenkant. Zo heb ik niet alleen stoelverwarming, maar ook stuurverwarming. Alles in de auto gaat automatisch, zo is er een ingebouwd navigatiesysteem, achter-/zij- en bovencamera en kan ik usb inpluggen wat dus betekent dat ik mijn muziek vanaf mijn iPod kan afspelen. En geloof me, dat klinkt prachtig door deze boxen. Heel wat anders allemaal dan de Fiat Panda van thuis. (Geen boze woorden hoor over de Panda, maar ik rij toch liever in deze auto) Ik rijd dus in een automaat. Dit is echt handig. Bye-bye hellingproef of nadenken of ik de handrem er wel kan opdoen wanneer het vriest. Het rijden hier is echt anders. Rechts heeft geen voorrang, je stopt alleen bij een stopstreep, stopbord of stoplicht. Toeteren is normaal en zo'n 10-20 miles boven de speedlimit gaan is ook 'totally fine'. Kijk wel uit, want Amerikanen kunnen raren fratsen uithalen. Rijden over een puntstuk of invoegen zonder te kijken is dagelijkse kost. Bovendien, kijk voordat je gaat rijden bij een groen stoplicht, of je wel daadwerkelijk kan rijden. Rechts mag namelijk altijd (tenzij anders aangegeven) door rood rijden en als je links moet afslaan en je hebt groen licht, kan het alsnog zijn dat je tegenliggers heb die je van voren passeren. Zij hebben namelijk ook groen licht. Volgen jullie het nog? Tja.. Like I said, it's different. Maar ik begin m'n draai te vinden in het verkeer. Dat moet ook wel want alles is 'by car.' Hoe ziet nu mijn wekelijkse rooster eruit? 's Ochtends om 7:20 maak ik mijn kind wakker. Dit is lastig want hij gaat laat naar bed en hij heeft weinig zin om vroeg uit bed te komen. Vervolgens krijgt hij zijn medicijnen (hij heeft special needs, maar hier ga ik niet te diep op in via mijn blog). Dan klaarmaken voor school en om 8:12 komt de schoolbus. Lunchpakket mee die ik de dag van te voren klaar heb gemaakt en 'go!'. Dan ben ik vrij. Dan doe ik zijn was en maak ik z'n bed op of ik doe m'n eigen was, afwasmachine en wat administratie van de organisatie waar ik aupair ben. Soms spreek ik af met vriendinnen of doe ik rustig aan. 's Middags komt hij uit school en dan begint het echte werk. Hij moet snel een snack naar binnen werken en dan heeft hij elke dag een andere activiteit waar ik hem naar toe breng. Zo heeft hij onder andere bijles, softbal, basketbal, social skills etc. Elke dag weer wat anders. Als we weer thuis komen, doen we samen huiswerk, douche ik hem en maak ik z'n avondeten klaar. Hij eet of mac en cheese of rijst of pasta. Ik doe dr maar wat erwtjes bij dan krijgt hij in ieder geval nog wat groente binnen. Maar hij lust niet veel meer. Dan zit ik naast hem terwijl hij eet. Hij is dol op z'n iPad en hij kijkt veel youTube filmpjes. In het begin was het hilarisch omdat hij bijvoorbeeld filmpjes keek van Donald Trump die zo gemonteerd zijn dat het lijkt alsof hij een popliedje zingt. Erg grappig allemaal, maar na twee weken ben ik de filmpjes die altijd hetzelfde zijn, ook wel zat. Vandaar dat ik hem wat Nederlandse liedjes heb geleerd, die trouwens erg in de smaak vallen. 'Marit what's that one song again?' Bovendien houdt hij goed de Nederlandse tijd in de gaten. 'Look Marit it's 2AM in Amsterdam!' (Hij is niet de enige die denkt dat Amsterdam een land is...) Zo zien zo'n beetje mijn dagen eruit. In de weekenden ga ik op stap, alleen of met vriendinnen. En deze week ga ik beginnen in de sportschool. Mijn hostparents betalen namelijk mijn 'gymmemberahup' zodat ik kan gaan zwemmen en basketballen met het kind. Ik kan dus ook gaan wanneer ik vrij ben. Dit is hard nodig, want het eten hier os erg lekker en erg ingeseind. Meer hierover in mijn volgende reisverhaal. Ik ga er maar eens een eind aan breien. Thanks for reading! See you next time!